Słowo Patriarchy Światosława w wideonagraniu w sobotni poranek 26 lutego 2022 roku.

Chwała Jezusowi Chrystusowi.

Drodzy bracia i siostry. Dzisiaj sobota 26 lutego 2022 roku i nad Kijowem wschodzi słońce. Nad Kijowem Ukraińskim! Nad Kijowem, który zwycięża! Nad Kijowem, który wytrzymał jeszcze jedną, ciężką, ale przez Boga błogosławioną noc.

W tym czasie, pozwólcie mi zwrócić się do Was wszystkich ze słowem pozdrowienia, słowem błogosławieństwa i słowem wdzięczności.

Na początku chcę Wam przekazać słowa pozdrowienia i wsparcia od Ojca Świętego Papieża Franciszka, który wczoraj osobiście do mnie dzwonił, aby wyrazić swoje wsparcie. Dosłownie powiedział – „ Zrobię wszystko, co będzie możliwe”! Oczywistym jest to, żeby zatrzymać wojnę, dlatego, aby przestali ginąć niewinni ludzie. Dlatego, aby Ukraina miała możliwość rozwijać się swobodnie! Chcę, abyśmy byli wdzięczni, Ojcu Świętemu za to wszystko, co robi. Za to, że dla wsparcia nas zaczyna mobilizować się cała wspólnota światowa.

Chcę dzisiaj również podziękować wszystkim tym, którzy w ciągu kilku ostatnich dni, na mój adres przesłali listy wsparcia i solidarności z Ukrainą, narodem ukraińskim, z naszym Kościołem. Chcę podziękować Radzie Konferencji Episkopatów Europy i jej przewodniczącemu Arcybiskupowi Wilna Gintaras Grušasu, a także episkopatom Polski, Niemiec, Francji, Anglii, Italii, Stanów Zjednoczonych, Słowacji, Czech, Węgier, Chorwacji. W szczególności z wielką radością przyjąłem list solidarności, który podpisali wszyscy katoliccy biskupi Kazachstanu. Wspierając naszą Ukrainę i wypowiadając się w modlitewnej jedności z naszym narodem. Wszystkim tym, którzy w różny sposób wspierają Ukrainę, w imieniu naszego narodu, w imieniu naszego państwa, w imieniu obleganego Kijowa, na ulicach jakiego prowadzone są walki uliczne. Chcę powiedzieć szczere DZIĘKUJĘ!

Mówią, „że kiedy grają armaty, to muzy milczą”. Niech sobie muzy milczą, ale my chrześcijanie, my ludzie nie mamy prawa milczeć. W tych dniach, kiedy leje się krew na ukraińskiej ziemi, kiedy wypełniają się słowa Patriarchy Josyfa o „górach trupów i rzekach krwi”, we wszystkich naszych miastach, na wszystkich brzegach naszego błękitnego Dniepru, od białoruskiej granicy, przez Kijów aż do Morza Czarnego nikt nie ma prawa milczeć! Dlatego, że słowem można uratować życie, a milczeniem można zabić!

Ja dzisiaj proszę wszystkich, kto nas słyszy i do kogo dotrze nasz głos z naszego spływającego krwią Kijowa, – walczcie o pokój! Wstawiajcie się za tych, kto potrzebuję waszej pomocy! Zróbmy wszystko, aby agresor zatrzymał się i odszedł precz z ziemi Ukraińskiej! Kim byście nie byli, czy jesteście przedstawicielami władzy, parlamentu, politykami, wojskowymi czy działaczami kościelnymi. Zróbcie swoje! Powiedzcie swoje słowo wsparcia dla Ukrainy!

Chcę podziękować Jego Świętości Patriarsze Bartłomiejowi, który zainteresował się mną osobiście, naszymi okolicznościami tu w Kijowie. Zapewnił mnie o swoim braterskim wsparciu i modlitwie. My widzimy, że przed obliczem śmierci, przed obliczem brutalnej siły wojskowej upadają wszystkie kościelne podziały i my wszyscy jednoczymy się w imię Boże dla dobra człowieka.

Chcę szczerze podziękować naszym biskupom, w szczególności tym, którzy znajdują się w Charkowie, Zaporożu, Odessie, wszystkich naszym księżom, którzy przebywają w obleganych miastach i służą naszemu narodowi. Otwierają swoje domy, swoje świątynie, podziemia. Wszystkim naszym wspólnotom zakonnym, wspólnotom seminaryjnym, które otwierają swoje domy przed tymi, którzy dzisiaj potrzebują pomocy. Dziękuję również naszym braciom i siostrom, wszystkim wiernym naszego kościoła, naszym biskupom, braciom i siostrom zakonnym na terenach centralnej i zachodniej Ukrainy. Do was dzisiaj przybywają dziesiątki, setki tysięcy uchodźców wojennych. Przyjmijcie ich w imię Chrystusa! Jak posłańców Bożych, „kto Was przyjmuje, ten mnie przyjmuje” (Mt 10, 40). Powiedział kiedyś Jezus do swoich uczniów. W imię Boże, przyjmijcie tych, którzy zastukają do waszych drzwi.

W tym dramatycznym, ale bohaterskim czasie my kontynuujemy nasze modlitwy. Dzisiaj w mięsopustną sobotę robimy powszechne wspominanie zmarłych. My dzisiaj w szczególny sposób modlimy się za naszych żołnierzy, którzy oddali swoje życie za Ukrainę w ostatnich dniach. My dzisiaj pamiętamy o pogranicznikach wyspy Żmijowe na Morzu Czarnym. Naszego bohatera, który za cenę własnego życia zatrzymał wojska rosyjskie pod Chersonem wysadzając most na Dnieprze wraz ze sobą. Takich bohaterów ukraińska ziemia, naród ukraiński rodzi bardzo wielu. My modlimy się za wszystkich tych, którzy oddali swoje życie za Ukrainę. Modlimy się za niewinne ofiary wśród osób cywilnych kobiet, dzieci, starców. My dzisiaj oddajemy w Boże ręce wszystkich tych, którzy odeszli z tego świata. I prosimy aby Bóg przyjął ich w swoje ramiona.

Ukraina zwycięża, Ukraina Walczy, ale my prosimy dzisiaj świat o solidarność z nami! Nie milczeć! Bo słowo ratuje, bo słowo buduje pokój, a milczenie i obojętność zabija!

Z naszego „Zołotowerchoho”, Świętego Miasta Kijowa, Nowej Jerozolimy, z całego serca przekazuje Wam moje błogosławieństwo w imię Ojca, i Syna i Świętego Ducha. Amen.

Chwała Jezusowi Chrystusowi.

Kijów, 26-02-2022 r.

Tłum. Ks. Paweł Potoczny

Categories: Z życia UKGK