W niedzielę 14 sierpnia w greckokatolickim soborze p.w. Pokrowy Przenajświętszej Bogurodzicy po uroczystej liturgii, której przewodniczył Bp Arkadiusz Trochanowski odbył się obrzęd poświęcenia ikon.
Pod patronatem Scholi Węgajty odbyły się już kolejny kurs pisania ikon dla wszystkich zainteresowanych teologią ikony. W tym roku przewodnim tematem była „Tradycja bizantyjska. Warsztaty. Laboratorium Tradycji”. Zakończenie kursu odbyło się w poświęceniem ikon w greckokatolickim Soborze w Olsztynie. Kurs odbył się pod przewodnictwem grupy Agathos, którą stanowią katolicy zafascynowani pięknem i duchową głębią ikony, stanowiącej formę sztuki i drogę modlitwy. Przekonani o wartości ikony tak dla Kościoła wschodniego, jak i zachodniego. Grupa Agathos współpracuje ze Scholą Węgajty, wspólnie organizując wystawy i prowadząc warsztaty. W swojej twórczości grupa Agathos odwołuje się do tradycji pierwszych chrześcijaństwa.
Do całej uroczystości odniósł się także w homilii biskup Arkadiusz Trochanowski, który powiedział m. in.: „Ikona jest obecna od samego początku w chrześcijaństwie. Dla wschodnich chrześcijan przedmiotem kultu nie jest sam obraz (drewno i farby), ale to co ta ikona przedstawia. Jest to swego rodzaju takie zwierciadło. Kontemplując ikonę przenosimy się w świat duchowy, szukamy tego co jest zakryte dla ludzkiego oka. Ikona nie przedstawia ale objawia, stara się ukazać inny świat. Ikona przechodziła różne dzieje. Na początku chrześcijaństwa wielu Ojców Kościoła miało wątpliwości co do ukazywania oblicza Chrystusa. Swoje tezy argumentowali nauką Starego Testamentu, że nie należy pokazywać oblicza Boga ponieważ nikt Go nie widział. Jednocześnie coraz większe znaczenie zdobywała nauka o prymacie Wcielenia Chrystusa. Skoro Jezus nie wcielił się pozornie a prawdziwie, tzn., że można przedstawiać oblicze Chrystusa i wydarzenia z Nim związane na ikonach. To samo dotyczy Bogurodzicy i wydarzeń z Nią związanych. Ponadto na ikonach mogą być umieszczani święci, którzy zachłysnęli się Bożą nauką. Zwycięstwo kultu ikony miało miejsce w 843 r. kiedy to ustanowiono Święto Ortodoksji, Święto Prawosławia, które obchodzone jest w I niedzielę Wielkiego Postu w Kościele Wschodnim. Ikona ma pomóc nam w odnajdywaniu Boga. Jest to połączenie świata widzialnego z obszarem ukrytym poza wzrokiem człowieka. Ikona przypomina nam poprzez swoje złoto, którym tak bardzo się odróżnia od obrazu, że wezwani jesteśmy do przemienienia naszej rzeczywistości. Człowiek powinien dążyć do przebóstwienia – tak tłumaczy nam teologia ikony ziemskie życie człowieka. Podziwiając ikonę jak sztukę umiejmy w ikonie odnajdywać pośrednictwo w szukaniu Boga”.
Po liturgii przy śpiewach Scholi Węgajty Biskup Arkadiusz przeczytał modlitwy na poświęcenie ikon Śpiewy odbywały się w różnych językach: greckim, staro-cerkiewno-słowiańskim, ukraińskim oraz polskim. Na zakończenie każda z osób odebrała z rąk Biskupa Arkadiusza swoją własnoręcznie napisaną ikonę. Ponadto Biskup Arkadiusz podziękował wszystkim, którzy w taki sposób pogłębiają swoją duchowość i odkrywają dla siebie bogactwo chrześcijańskiego Wschodu.
У неділю, 14 серпня, у греко-католицькому соборі Пресвятої Богородиці в Ольштині, після Божественної літургії, яку очолив Владика Аркадій Трочановський, відбувся обряд освячення ікон. Під патронатом Схоли Венгайти пройшов черговий курс писання ікон для всіх, хто цікавиться богослов’ям ікони. Цьогорічною темою стала „«Візантійська традиція». Майстерня. Лабораторія традиції”. Завершення курсу відбулося освяченням ікон в греко-католицькому соборі в Ольштині. Курс вела група «Агатос», яка складається з католиків, зачарованих красою і духовною глибиною ікони, яка є видом мистецтва і способом молитви. Група Agathos співпрацює зі Схолою „Węgajty”, спільно організовуючи виставки та проводячи майстер-класи. У своїй творчості група «Агатос» посилається на традицію першого християнства. Владика Аркадій Трохановський віднісся до події у своїй проповіді. Після літургії за співом Схоли Венгайти Владика Аркадій прочитав молитви на освячення ікон. Пісні проводилися різними мовами: грецькою, старо-церковно-слов’янською, українською та польською. В кінці кожна людина отримала з рук Владики Аркадія власну рукописну ікону. Крім того, владика Аркадій подякував усім, хто таким чином поглиблює свою духовність і відкриває для себе багатство християнського Сходу.
(red.)
foto: A. Cieślak, J. Derewecki
