(Polska już w 2006 r. uznała Wielki Głód w Ukrainie za sowieckie ludobójstwo)
W każdą czwartą sobotę listopada Ukraińcy w Ukrainie i diasporze, a także solidaryzujące się z nimi narody, upamiętniają śmiertelne ofiary Hołodomoru –Wielkiego Głodu 1932-1933. W tym roku będzie to 25 listopada. Dzień Pamięci zaprowadził swoim ukazem Prezydent Leonid Kuczma 26 listopada 1998 r.
Wielki Głód w Ukrainie miał 3 fale: 1921-1923, 1932-1933 i 1946-1947. Najtragiczniejsza datowana jest na lata 1932-1933. Według danych międzynarodowych organizacji zajmujących się Hołodomorem, wówczas śmiercią głodową zmarło ok. 10,5 mln mieszkańców Ukrainy. Najbardziej ucierpiały dwa dawne obwody – Charkowski i Kijowski. W nich zmarło 52,8% wszystkich ofiar ludobójstwa.
Powszechnie przyjmuje się, że główną przyczyną Głodu była bolszewicka polityka przymusowej kolektywizacji rolnictwa i masowy sprzeciw wobec niej mieszkańców ukraińskich wsi.
W 90-tą rocznicę Wielkiego Głodu grupa teatralna działająca pod artystycznym kierownictwem p. Darii Kantor w Zespole Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania przygotowała poruszający spektakl na tematHołodomoru. Poezję i dialogi uzupełniły odpowiednio dobrane i zaaranżowane pieśni wykonane przez młodzież z wielkim zaangażowaniem i ekspresją. Całość została zaprezentowana publiczności na tle scenografii o żałobnej wymowie.
Autorka spektaklu wykorzystała poezję „Chrystynka” O. Tarasowej oraz fragmenty powieści wybitnego ukraińskiego emigracyjnego pisarza i publicysty Ułasa Samczuka „Maria”, która opisuje tragedię ukraińskiej wsi w latach sztucznie wywołanego głodu.
(bt)
