Щиро запрошуємо до участі у Божественній Літургії в парафії Пресвятої Тройці 18 травня о год. 11 в Білостоку. Торжество очолить владика Кир Аркадій.
…
Oryginalna Ikona z klasztoru bazylianów w Supraślu dziś jest znana z archiwalnych fotografii, reprodukcji i graficznych powtórzeń, albowiem w 1915 r. została wywieziona do Rosji i jejdalsze losy nie są znane. Archimandryta supraski Gerasim Welikonte (1609–1635) spisał księgę cudów, zaś Szymon Starowolski w dziele z 1632 r. odnotował, że z powodu cudów do klasztoru przybywały tłumy wiernych.
Kult Ikony Matki Bożej Supraskiej bierze swój początek wraz z założeniem w 1500 roku klasztoru. Według źródeł pisanych i tradycji, pierwszym obiektem kultu była ikona Matki Bożej ofiarowana przez metropolitę Józefa Bułharynowicza. Hierarcha, który wcześniej był biskupem smoleńskim, przekazał ją zakonnikom supraskim 12 maja 1500 roku podczas uroczystości poświęcenia cerkwi pod wezwaniem św. Jana Ewangelisty. Ten pojednany z Rzymem zwierzchnik chrześcijan obrządku greckiego na Litwie i jednocześnie zwolennik unijnych postanowień Soboru FerraroFlorenckiego (1439 r.), podarował do tej niewielkiej drewnianej i jednocześnie pierwszej w dziejach Supraśla świątyni, dwie ikony: Matki Bożej oraz Jezusa Chrystusa.
W 1545 r. drewniana cerkiew i ikony spłonęły od uderzenia pioruna. Kolejna słynąca łaskami ikona MB powstała w okresie, gdy klasztorem od 1603 roku zarządzali OjcowieBazylianie. W 1645 r. ikona przykryta była całkowicie srebrnym reliefem (ryzą), na którym zawieszano wota w liczbie 55, a także kilkadziesiąt tabliczek srebrnych i złotych. W 1668 r. srebrne ozdoby ofiarowywane w dowód wdzięczności i umieszczone przy MB Supraślskiej ważyły ok. 7.5 kg. Świadczy to o tym, że już wówczas ikona uznawana była za słynący łaskami. Bogaty srebrny relief (ryzę) zawieszony na tym obrazie ufundował opat supraski – metropolita całej Rusi Gabriel Kolenda.
Oprócz cudownej Ikony MB Spraskiej, który powstał za zarządu nad klasztorem archimandryty Aleksego Dubowicza, inną ikonę MB umieszczono w nowym ikonostasie. W 1645 r. przy przejmowaniu klasztoru przez nowego opata Dubowicza w inwentarzu jest mowa o miedzianych obrazach z prawej i z lewej strony kró-lewskich wrót. Jednym z nich był obraz Matki Bożej Supraskiej. Reasumując, od tego samego okresu dziejów w unickiej świątyni znajdowały się dwa oblicza Maryi Supraślskiej. Jeden uznawany za cudowny – z bocznego ołtarza przy filarze i drugi umieszczony po lewej stronie rajskich wrót w ikonostasie. Od połowy XVII w. prowadzono wspomnianą wcześniej księgę cudów, do której wpisywano przypadki cudownych uzdrowień i doznanych łask. Księga ta zaginęła po 1839 roku kiedy klasztor przeszedł we władanie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego.
Od początku rozwoju kultu Święto Supraskiej Ikony Matki Bożej obchodzone było dwukrotnie w ciągu roku, 8 maja oraz 26 września. Obie daty odnoszą się do święta Apostoła Jana Ewangelisty. Święty Jan, zgodnie z wolą fundatora Aleksandra Chodkiewicza był patronem monasteru i pierwszej jego świątyni. W 1839 r. imperator rosyjski Mikołaj I doprowadził do zlikwidowania Unii kościelnej na terenie Rosji. Prześladowania nie ominęły unitów supraskich przywiązanych do Stolicy Apostolskiej. Oryginał obrazu z ikonostasu, podobnie jak i cudowny wizerunek, dosięgła ręka bolszewizmu. Stało się to po 17 września 1939 r. kiedy do Supraśla zjawiła się Armia Czerwona. Cudami słynący obraz Supraskiej Matki Bożej służył jako pierwowzór wielu jej kopii. Między innymi kopią supraskiego wizerunku Maryi jest obraz Matki Bożej znajdjący się Greckokatolickiej Parafii w Białymstoku. Ikona powstała 14 marca 2022 na zamówienie o. Andrzej Zalewskiego SVD w pracowni ikonograficznej pani Małgorzaty Waszkiewicz w Łosicach.
Druga ikona mniejsza tetropodna (anałojna) z reliefem powstała również na zamówienie o. Andrzeja Zalewskiego SVD proboszcza greckokatolickiej parafii w Białymstoku w 18.01.2024 roku. Relief wykonał pan Janusz Koprowski z Łodzi zaś ikonę pod relief namalował pan Marek Brzozowski z Besiekiery – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Grabów.